sazmıydın sözmüydün
ağlayan
bir çift gözmüydün
dokunup telime
soyunup geçtin
kokun kaldı
“Muhsin Yazıcıoğlu’na”
ben size dedim
inanmadınız
içime dertleri yükledim
anlattım doğruları
gece iniyordu tılsımlıydı ustam
günün rengi
ve mavi solmuş pörsümüş
ve ben saçlarımda bir tel gümüş
ölecekmiyim
Kalbimde açılan çiçek oldun sen
O çiçeği yaprak yaprak yoldun sen
Sararıp sonunda artık soldun sen
İçimde yaşarsın bir sürgün gibi
Farzet yaşamadın doğmadan öldün
düşlerim öyle uzak ki
erişebilmem mümkün değil
ışık hızıyla
sesimin hızıda yetmez
öfkem bir ıslığın kanadına biner
gider düşlerimde
Sen dönüşü olmayan gidişimsin
Gökte ki yıldızlar gibi kayarak
Gittin bir ömrü hiçe sayarak
Gönül mezarlığımda yatan ölüsün
Sen dönüşü olmayan gidişimsin
Gün çekildi güneş battı
Çizgi çizgi ufuk hattı
Avcı bana bir ok attı
Ben bu gece delitirim
Gözlerimde düğüm düğüm
Bilki dünya yalan dünya
Sanma gerçek sanma rüya
Özün olsun edep hâyâ
Beden ölür izi kalır
Yılların önünde eriyen karsın
Sel olup meçhûle doğru akarsın
Göğsünde bir ateş elbet yakarsın
Kor olup gönlüne düşünce sevda
Şarkılar şiirler aşkı anlatır
şu gecenin göğsünü yarabilseydim eğer
bir insan yüreği atarmıydı boşlukta
umut olarak kalsın sağ gözümde seğiren
görmesi bile güzel şükür etmek lazım
aynadan dahi bu nâhoşlukta beliren
Şair Mehmet Akif Baltutan, 19 Kasım 2011 tarihinde Kıbrıs Lefkoşa'da vefat etmiş,20 Kasım 'da memleketi Kahramanmaraş'ta toprağa verilmiştir.