Mehmet Akif Baltutan Şiirleri - Şair Meh ...

Ne olur bende kalsın senden aşk dolu bir iz
O nazik ellerinle resmini ruhuma çiz

1990-Maraş

sessiz bir öfkeyle kararan akşam
gölge gölge gezer içinde odamın
gizem su'larında kulaç atan yaşam
saçlarını örer kara sevdamın

oysa ne kara sevdam var

ben zavallı karanlığın
ürperttiği çocuğum
korkmakla ürpermekle
bitmez bu yolculuğum
biliyorum inanmakla
bitecek yorgunluğum

'Gün ilan etmek sevgilere,beni
rahatsız ediyor.Kutlamam kutlayamam
günlere bölünemez ömrüm.Bir bütünse
yaşamak,o zaman aynı olmalı insanlığım.
Sevgiyi zaman üstü taşımalıyım,dünya’da
yürek yüreğe yaşamalıyım.'

Gümüş yapraklar soldu gece ile birlikte
Sessizliğin çağrısı yankılanıyor gökte
Izdırabın verdiği o çok sesli haykırış
Karanlığa yayıldı uzayıp karış karış
Bilirim yalnızlıktır kalblere çöken hüzün
Yaşları dökülmekte bir çok çaresiz gözün

güneş bu sabahta doğdu
bizim sokak eskisi gibi
aynı gürültü çekiç sesleri
durgun dingin bir hayat
pür telaş çöker üstümüze
içimizde aynı ses

Ve cinnet vakitleri düşer içime gamla
Gönül evime kanlar akarken damla damla
Yalnızlık gelir çöker ruhuma ilk akşamla
Gece ile birlikte Lefkoşa ağlıyordu

İçimden akıp gitti bu şehir parça parça

Aklım bitti diyor ama
Yüreğime söz geçmiyor
Ruhumdaki kırık cama
Bıraktığın iz geçmiyor

Soluduğum her nefeste

Sûal’ler yıkıyor bende ki beni
Eziyor kalbimin bak her yerini
Rüzgar’ların serti aşkın en derini
Parçalar aklımı beynim buz tutar
İçime acılar serpilir yatar
Lokomotif gibi hep katar katar…

1-demirci çarşısı


ritmik vuruşlara nota olan emek
direnir aykırı gücüyle zamana
örs ve çekiçle öpüşür demir