Mehmed Aksu Şiirleri - Şair Mehmed Aksu

Ankara’da kış soğuk olur
Sen bilmezsin.
Bilseydin çekip gitmezdin
Ömrümün ne kadar şarkısı varsa
Hepsini bir rüzgara teslim etmezdin.

Ardında eylül sonrası fırtınalar gibiyim,
Dokunsan hazır kıta göz yaşım.
Suskunluğumda sözlerim.
Ne aşığım bundan sonra ne aşkım
Beni kayıplarına eklesin zaman.
Ben sadece bakabildim ardından.

Yangında ilk kurtarılacak bir ben bıraktın ardında,
Kızgın küllerin arasında.
Yokluğundan korkarken varlığına uzak kaldım,
Durmuş saatlerin yelkovanında.
Takvimlerden arda kalan yalnızlığım,
Aslında acıyla eş anlamda.

Ankara Otogarında
Meczup bir yalnızlığa uyanmakta gece.
Demli bir bardak çayın buğusunda yanarken dudaklarımız,
Son peronda kalkacak ilk otobüsü beklemekte şarkımız.
Söylemek hiç gelmese de içimden;
Şimdi senle ben paylaşılmış bir simidin iki yarısıyız;

Ve bir yağmur damlası toprağa düşer,
Sen yüreğime düşersin.
Soluksuz yaşadığım dünlere inat,
Sensiz yaşadığım günlere inat
Bir cemre yüreğime,
Bir cemre yüreğine

Bozkırın ellerinden öpen çocukluğumla,
Kapısına geldiğim şehir.
Sallanırken tüm benliğim tekerlek üstü yolculuklarda
Ve kayarken başım, aşkı yazarken camların buğusuna.
İlk ayrılığım, ilk kederim ilk uzun yolum hayatımda.
İlk kavuşmam belki de ilk yaramsın bahtımda.

Ne gökyüzünün rengi
Ne suya yazılanlar
Umrumda olmadılar
Yarim gözlerin kadar
Aşkın bir keskin bıçak
Sevdanda ben bir kaçak

Ve bir gurbet çeker seni.
Bir sevda yüzünden yolun gurbete düşer.
Deniz aşırı bir ülke,
Kim bilir kaç saat, kaç yıl, kaç hasret çeker.

Bilinmez zamanlarda

Sen, acılara emanetimsin.

Vurgun yemiş yüreğimi de alıp yanıma
Seni kalleş sevdana bırakıyorum.
Artık senin bakışların uzaklara dalsın.
Ve şimdi senin için yansın.

Hadi yalan de
Vicdanın elverirse.
Yorgun gözlerimin buğusunda
Aşkın birikirken sessizce.
Yaralı yüreğimin tortusunda,
Esir alırken beni gözlerin.