Mehmed Aksu Şiirleri - Şair Mehmed Aksu

Karlı bir kış gününde memleket hasretimsin yar.
İçimde yangın var, dışarıda kar.
Bu sonbaharda bana ağladı yağmurlar.
Ardından bir kefen rengine çaldı kış.
Öyle bir zindandayım ki yok tek çıkış
Alış diyorsun ya.

Ne vardayım ne yoktayım
Bu alemde bir noktayım
Hem azdayım hem çoktayım
Varlığımda hiçlik benim.

Alem umman ben bir damla

Son gecem bu şehirde,
Seni bu şehirde bırakıyorum.
İçimden hiç gelmese de
Gurur işte gidiyorum.

Bundan böyle bensizsin;

Ne kadar kalabalık yaşarsan yaşa,
Bir şehri yalnız terk edersin hep.
Biraz hasret, biraz anı biraz da acı koyarsın bavuluna
Sana sorsalar ne hatıralar bırakırsın sokaklarında;
Ne aşklar,ne ölümüne dostluklar...
Hiç unutmam, unutmayacağım dersin

Adımız bir davetiyede yan yana yazılsın istedim en çok,
Aynı deftere atmak imzayı seninle,
Aynı yastığa baş koymak senelerce
Ve yaşlanmak ellerinde.

Şimdi eski bir şarkıda kaldı her şey,

İçime oturmadı hiçbir şey
Bu gidiş kadar.
Ne o eski şiirler, ne yıllanmış şarkılar.
Hiçbir şey bu kadar dokunmadı bana.

Önce çocukluğum kenar mahallelerde,

Düştün mü kıymet bilmez ellere
Kar,boran saçına ak olur düşer.
Aşkın kör ettiği gözlerle bakınca takvimlere
Bir ömür olur her gün bir yaprak düşer

Şimdi gözlerimin önünden,
Bir film gibi geçiyor hayat.
Seni düşündükçe vazgeçiyorum her şeyden.
İyi ki varsın sen.

Şimdi seni tanıdığım mahallenin çamurlu yollarına,

Ve ikinci ele düşmüş aşıklar
Doktordan az kullanılmışı,
Uzun yola hiç çıkılmamışı bile var.
Ve bir anlam yükleyemiyorum nereye kadar gider.
Bir insan dün 'aşkım' dediğine nasıl dostum der.
Dün dostum dediğine nasıl aşkım der.

Çok da düzgün olmayacaksın,
Yalan söylemeyi becerebileceksin gerektiğinde.
Kazanmak için değil kaybetmemek için çalışacaksın.
Sana sesini yükseltene susacaksın
Karşında susana bağıracaksın.
Başkası olmayı başaracaksın.