Mehmed Aksu Şiirleri - Şair Mehmed Aksu

Sen gül şimdi.
Ben dikenlerle kanatırım avuçlarımı.
Feda olsun uğruna;
Sen solma diye akıtırım gözyaşlarımı.

Ne güvenin saatidir bu
Ne saatlere güvenirim bundan sonra
Zaten öyle bir gerçeği olsaydı dünyanın
Her kavuşmada yeniden ayrılmazdı akrep, yelkovanla.

Hangimizin bir derdi olmadı öyle
Hangimiz yanmadık sevdadan böyle.
Yüreğimizin pası silinsin şöyle
Neşet ustadan bir bozlak söyle.

Şimdi bir yaprak daha kopar takvimden
Senden bir gün gitsin,benden bir ömür.
Sanma yalnız mermerdendir mezarlar
Bazen insanlar kendi kollarında ölür.

Eritir yokluğun bu tende canı
Senden önce de vardılar,nerdeler hani
Varlığında cennet, yokluğunda cehennnem eden mekanı
Miş li geçmiş zaman olup da gitti.

Şimdi yeni bir hayata merhaba
Yıllardır içimde barındırdığım iyi adam; senin modan geçmiş
Artık tüm eskilere elveda
Bunca yıl bize hep yanlış öğretilmiş
Meğer doğruluk silahın olunca, kurşun önce sana değermiş.

Gün geliyor; siliniyor insanın ömründen sahte dostlar,sahte yüzler
Düşürüyor maskelerini elinden,yalan diller,iki yüzler
Hani hep sanardın ya o dostluklar hep ölümsüzler
Şimdi o dostlar senin ölümünü sadece izler

Tut şimdi ellerinden Mayısın
Trenler raylarda umut taşırken.
Yıldızlara takılsın sırma saçların
Çay karası gözlerinde aşk demlenirken.

Yar sebebsiz sebeblerin,
Hep zamansız gidişlerin.
Ortasında bıraktın sen,
Şu puştların ve piçlerin.

Gökyüzüne kuşlar uçurduğumdan beridir
Mavi takılır kalır kursağıma
Sırtımdan vurulmak nedir hiç bilmedim ben
Sadece lokmalar boğazıma takılmasın diye vurdular sırtıma
Düştüğünden beri cebimden misketlerim
Bana hep kalmak düştü gidenlerin ardında