Mehmed Aksu Şiirleri - Şair Mehmed Aksu

Dokunuyor yalnızlık gülüm,
Akşamların kör karanlıklarında.
Bir ölüme bir de sana sevdalanmışım.
Bir de seni sevmişim kavgamda.
Bir ‘kurşun’ gibi işlemişsen yüreğime,
Bir acı gibi oturmuşsan,

Sen buna pusuda bir sevda de istersen.
Ve ben senin gözlerinde yaşarken,
Hadi ağla ağlayabilirsen.

Sevda bu namlunun ucunda yaşamak,
Ateşin üstünde yürümek kadar zor

Hiç bir şarkı tutmuyor,
Toprağa düşen yağmur damlasının sesini
Ve hiç bir parfüme değişmem
Yağmur sonrası toprak kokusunu.

Sokaklarından yalnızlık geçen kentler tanıdım.
Griye çalıyordu renkleri.
Gökkuşağı çalınmıştı çocukların.
Acıyan bir dili vardı rüyaların.
İçinden yalnızlık geçen kentler tanıdım.
Hiçbirinde sen olmadın.

Yok şimdi başkası senin sevdandan.
Ben sokakların son yoldaşıyım.
Gözlerinde kaldığım o zindandan,
Sen hiç ağlamazsan, ben çıkmayayım.
Ki akmasın tek damla gözyaşın.
Bir kerecik bile tatma acıyı,

Suskunluğuma aldırma sen benim.
Benim sessizliğim yüreğimin feryadındandır.
Sen beni anlamadıktan sonra.
Konuşsam da neye faydadır.

Zaman geçer;

Senin adın yanlışlık olmasaydı.
Benim adım yalnızlık kalmazdı.

'Neyin var? ' diye sordu;
'Canım sıkkın' dedim.
'İyi ya sıkılacak bir canın var'dedi
'Canım sensin' diyemedim.
'Boş ver sıkma canını' dedi
Sıkmasam öleceğini söyleyemedim.

Kokunun sindiği odalarda,
En sevdiğim şarkıyı dinlemek gibisin.
Yağmurdan sonra toprak kokususun.
Bir çocuğun en çok sevdiği oyuncağı,
Bir ihtiyarın ölüm korkususun;
Her dakika yaşadığı duygusun yani.

Yasaklandı kapalı alanlarda sigara bile,
Ben seni bir türlü yasaklayamadım kalbimde.