Mehmed Aksu Şiirleri - Şair Mehmed Aksu

Cennetten üç şey çıkarmaya karar verdiler
Ama beraberinde Ademin sessiz çığlıkları,
Havvanın ruhu,
Bir de aşkın ağırlığını kaldırabilecek adamların soy ağacı gitti.
Belki de o yüzden soysuzlaştı aşk.

Leylaklar çiçek açtı gülüm;
Bahar geldi.

Zaten senin olduğun bir ömürde
Baharın hiç bitmediğini bilirim ben.
Geceye yazılmış hasretler,

Tutsak ülkelerin çocuklarıyız,
Boynumuzda acının yaftası.
Çıkmazlarda bir hayatız;
İki sözcüğün arasına sıkışıp kalmış,
Biri hayat biri ölüm.
Dilimizde yarım kalmış türküler

Kurşun Çiçeğim

Bir şeyler kalmalıydı senden geriye,
Senden az, benden çok; ikimiz kadar.
Belki kırık-dökük bir gençliğin yıkık kentleri
Belki bir hasretin ortasında kurşun sesleri

Kaç zamandır garip bir haldeyim,
Aynalarda yüzüm tıraşsız.
Ve ruhum acılardan yorulmuş.
Hızlı yaşayanlar hep böyle olurmuş.
Sen bana ağlama
Ben Ölümü Özledim Anne

Sonu gelir her şeyin;
Terk eder hayatını bir yalan gibi.
İki kelam arası,
Bir yürek yarası,
Mağlup olduğu bir kavga gibi
Yavaşça kayar ellerinden insanın.

Aşk bir sınavdı;
Ve ben seçenekler arasından
Doğru zannedip seni işaretledim.
Üç yanlış bir doğruyu götürür sanıyordum.
Tek yanlışım sendin,
Bütün hayatımı götüreceğini bilmiyordum.

Acının dili yok aslında
Ve rengi gözyaşının
Hangi yürek dayanır, bir bebek ağladığında.
Peki ya bir çocuğun kanı aktığında.
Dünya kirlendi demek boşuna,
Kirleten insan olunca.

Usta kızmasın bana ama,
Kimi sevsem sen olamıyor asla.
Her el anlamsız kalıyor elime dokunduğunda,
Hiçbir göz huzur vermiyor içine içine baktığımda,
Kimi sevsem sen olamıyor,
Evet belki her defasında senin adını haykırıyorum da,

Şimdi uzak bir denizde türkün,
Kim bilir hangi rüzgarda üşüyorsun sen.
Ve ben eski bir şarkının nakaratında bir adam,
Çok seven ama şimdi özleyen
Hüznün büyür içimde,
Hasretin bir dağ gibi