Kendini ihmal edip bağlanma cihanına
Küçük büyüğü yuttu söylemezsem patlarım
Kafamı bulandırdı şaşırdım lisanına
Uyumadı uyuttu söylemezsem patlarım
Kim ağlarsa ağlasın sen hiç üzülemezsin
Sen ki hep sevilmişsin sevmek nedir bilmezsin
Nadidesin özelsin, her yüze gülemezsin
Sen ki hep sevilmişsin sevmek nedir bilmezsin
Feleğin kanunu bu; çok seven, çokça ağlar
Şu hayatın tamamında
Bir sen eksik, bir ben fazla
Tatsız tuzsuz ikramında
Bir sen eksik, bir ben fazla
Güllerde kalmamış koku
Ateş çıksın diye çoktur tutuşan
Yakar dünyayı yakar bir kara göz
Bir kişi savurur dokuz perişan
Yakar dünyayı yakar bir para göz
Bitlis’in Nurs köyünden asra "merhaba" dedi
Medrese tekke gezip ilmi temelden aldı
On yıl değil; birkaç ay rahleye diz çökerek
Bedii bir nur olup, şimşek gibi parladı
Üşüyorüm gece vakit tam ayaz
Her taraf buz nerde kaldı eski yaz
Ahvalimi memlekete et kıyas
Kalem dedim kağıt dedim bir şey yaz
Elbette gidersin gel denilince
Aslında mesaj var, biri gidince
Kimine bu hayat ne zor işkence
Ayrılmak tamam da, terkedilmek ne?
Emr-i hak vaki olur biz de gideriz birgün
Ardımızdan dökülür cümle cümleler üzgün
En yanık feryadı dost sanma döker vefadan
Kendi iç yangınına fırsat bulmuştur o gün
Bir kutlama var gibi toplarız çevremizi
Güldüğüme bakıp saf sanma beni
Bir yanağım yüzdür diğeri ateş
Durduğuma bakıp laf sanma beni
Bir kaynağım buzdur diğeri ateş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!