Sebebi yoksa sebeplerin,
Önemli değilse kimin kimi olduğu,
Nerelerin neresi, nasılsının nasılları,
Kiler, yoksalar, belki ve fakatlar,
Sonra keşkeler,
Virgül, ünlem ve noktalar,
Sürekli gidenleri konuştuk, ya kalanlar…
Onlar nerde şimdi, ne halde onlar?
Kimdi onlar?
Terkedilenler değil mi kalanlar?
Neden gidenlere engel olmadılar, olamadılar?
Gidenler gitti zaten ya kalanlar ne yaparlar?
Herşeyinle terkederken beni
Unuttun sözlerini
Sözlerini de al götür
Sözlerin ki ümitlerim
Ümitler işkence
Her ayrılık sonrası öldürülmeli ümitler
Sigaranın dumanı bile artık mavi değil namussuz
Gri, kirli
Hatırladım seni
Sevgili
Namussuz, gri ve kirli
(!)
Kim demiş fotoğraflar konuşmaz diye
Az önce konuştuk ya seninle;
Küsmüyüz ki bilemedim
Yalnız ben konuştum saatlerce
Ve sen gözlerini kırpmadan dinledin öylece
Olsun
Ben şiirle, sözle uğurladım onu
Ayakta, alkışla üstelik
Sevdiği sandığı adama gidiyordu
Tıpkı bana gelirken ki gülümseme yüzünde
Bozmadım
Ne de güzel yanılıyordu!
Bağırsam,
Gecenin karanlığını deler mi ki sesim?
İçimde bir nesnenin nesneden yoksunluğu
Adım geçmiyor henüz sözlüklerde
Gaz hali henüz maddenin
Ve gidenler...
Ne çok şey alıp da bizden giderler;
Ümitler,
Hayaller,
Gülüşler,
Ve daha neler neler...
Evet, oyun oynuyordun
O kadar çok kaptırmıştın ki rolüne kendini
Öyle masumane yalanlar, sevda sözcükleri
Bozmadım işte, bozamadım ki
Verdiğin rolü oynadım ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!