Sonra adın geçti
Yalnızlaştım
Etrafımdaki kalabalık buharlaştı sanki
Çekildim köşeme
Yalnızdım
Anladım
Sabaha varıyor saatler
Uykusuz bir gecenin sabahına
Uyanıyorum
İçimde
Dışımda
Geceyi beklemek dışında
Seninle yaşanmış dünün özlemindeyim
Yarından bir beklentim yok
Bugünü sorsan,yaşanmamış sayıyorum...
Sonu gelmeyen karanlık gecelere tutsak olmuş güneşim
Hayallerim zaten doğarken çalınmış,satılmış
Ve şimdilerde Aşk
Aç kurtların,
Çakalların,
Soysuzların,
Maskelenmiş yüzlerin,
Paranın...
Unutulmak, donarak ölmeye benziyor
Uyumak istiyorsun, uyuyorsun ve bir daha uyanamıyorsun
Göz kapaklarım yorgun
Uyumak istiyorum
Uyuyorum
Ne olur
Uyandım
Öğle olmuş
Öğleden sonra hatta
Şu sırtımdaki ağırlık da ne
Dünümü sırtlamışım meğerse
Yine
Tuallere sığar mı güzelliğin ve anlatabilir mi seni mısralar
Nasıl ifade edebilirim ki seni?
Ciltlerce roman yazsam üzerine, ne fayda
Anlatabilir mi ki beni sarhoş eden gözlerini?
Elime alabilsem elini
Duvarlar konuşuyor
Ve eskisi kadar dar gelmiyor odam
Soğuk da değil yatak
Geceler düşmanım değil artık
Merak ediyorsundur diye söylüyorum
Mutluyum, umutluyum yarına
Yaklaşan bir bahar havası
İlkbahar mı?
Yoksa Sonbahar mı?
Emin değilim…
Her son yeni bir başlangıçtır derler
Çok sonra farkına varıyorsun,
Yalnızca yalnızsın…
Hani o bitmez tükenmez dediğin tüm acıların,
Sabahsız gecelerin,
Soğuk kışların,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!