yıllar sonra,
karşılaştı adamla kadın.
kadın adama,
beni unuttun mu dedi.
adam biraz durduktan sonra,
bir yerde oturup,
şuramda,
evet tam şuramda iki çocuk...
biri açlıktan kırılıyor,
öbürü ona erik çalıyor...
şurada,
evet tam şurada iki adam...
iman tahtamın altında,
imansız bir yara kanıyor bu akşam...
bilmiyorum,
bu yarayı kesip atmalı mı,
bu yarayı yakmalı mı yoksam?
sarılacak gibi değil,
herkes çıktığı yerden iner bir gün,
inmez çıkmaz bir Allah!..
cebindeki kimlik iner,
belindeki silah...
piyon indi,
vezir indi,
insan birinden ayrılsa da,
insan o birinden kopamıyor...
insan birini unutmak istese de,
insan o birini düşünmeden yapamıyor...
endişe bir uçta,
merak bir uçta...
kim demiş,
kimsesi yok diye?..
kaç kuş elimin altında çalışır,
kaç çiçek evimi bekler!..
kim demiş,
kimsesi yok diye?..
daha şimdi aklımdan geçtin,
fazla uzaklaşmış olamazsın...
yol yakınken,
geri dön hadi,
geri dön!..
bu saatte,
her akşam,
ıssız bir odaya düşerim ben...
sigaramı,
çakmağımı,
çayımı alırım yanıma...
düşerken hevesim kırılır,
şehla bir bakış attın,
kollarımı iki yana devirdin...
aklımı başımdan aldın,
beni çılgına çevirdin...
gördüğüme çok sevindim sevgilim,
iyi ki geldin!..
ekmeğin tadıdır kadın,
çorbanın tuzudur...
bazı çoban çeşmesidir,
bazı kutup yıldızıdır...
pusu bilmez,
hile bilmez!..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!