Mahmut Karahan Şiirleri - Şair Mahmut Ka ...

Zamanı bir çivi gibi çakarken geceme
Kerpeten olmanı beklerdim
Seni düşündüğüm her geceye

Ayağım kesilir yerden
Kesilmişlik sana kavuşmak
Boynum gövdemden ayrılır.
Bir kuzu meler,anamın uykusuna.
Yeşilin kırmızıya dönüşümüdür
Kanara;

Sözlerin,
Mermerlere basma kalıp yazılır.
Gidenler unutmasın diye...
Ben ise duvarları boyarım.
Özgürlüğün kırmızı rengi ile

Gidersen soğur yüreğim senden
Git uzaklara
Çok uzaklara git
Beyni mi koyma azığına
İklimin kış,soğuyor yüreğim senden

Aşk bi dünyaydı
Ne sen aydın
Ne ben güneş
Kırlangıç kanadında
Deniz kokuyordu kız kulesi

Bütün sözler çocuk hikayesi
Söz desen dili sokan yılan
Hikaye desen
Avuntudur eskiden kalan

Ve duygu söze geldi
Söz ipe...
İp oturdu ümüğüme
Yağlıydı ellerin
Dolanırdı boynumda
Celladım olurdun...

Ümitsizliğe kapılıyorum
Gülüyorum çoğu zaman
Yalnızlığın sığınağına çekiliyorum
Sokak köşelerine
Omuzuma dokunuyor biri
İçimde ki ustayı cesaretlendiriyor

Sağır kulaklarda duyulmayı ummak
Parlayan gözleri köreltir

Patikların ardındaki
Yamaçlarda bıraktım çığlıklarımı
Ağaç suyunu paylaştı
Kocaman gövdesini yalıyordu su
İlelerledikce ayaklarım
Suyun topraktaki cıvıklığına bulaştı paçalarım