Bir bayram arifesi çekip gitti
Gidiş o gidiş, dönmedi terk etti
Hadi bana kızdın, çocuklar ne etti?
Bu bayramda, yine bana ağlamak düştü
Sen rahmetli olalı üç yıl oldu anne,
Bayramlar kimine sevinç, kimine acı
Benim için ta Arifeden başlıyor sancı
Öz evlatlarım, bana karşı yapıldı yabancı
Bu bayramda, yine bana ağlamak düştü
Şartlar oluşunca, ayrılık artık hak oldu
BU KASILMA NİYE BE KARDEŞİM!
İster az yaşa, istersen daha çok,
Bilki, gittiğin yolun dönüşü hiç yok,
Mütevazı ol, kibirlenmeye gerek yok,
Öyleyse; bu kasılma niye, be kardeşim!
Bebeklik, çocukluk, gençlik,
Olgunluk, ihtiyarlık ve yaşlılık
Çöldeki kuyudan çıkan su misali,
Başlangıç gürken, sonuç kuruyor,
Bir ömür böyle, yavaş yavaş eriyor
Yaşlılıkta gözlerin feri azalıyor,
İnsan bazen bir boşluğa düşer
Sığınacak emin bir liman arar
Lakin dev bir dalga gelir
Tam tutunacağım derken
Ayağı kayar, geri düşer
Ağlar... ağlar
Evlilik bazen mutluluk kaynağı
Bazen de sadece oda arkadaşlığı
Bu durum getirir birçok yanlışlığı
Ömür tüketir her dakka
Oturup iki kelam edilmezse
Anlıyorum, çok zordasın
Tutunacak bir dal arıyorsun
Lakin şunu asla unutma,
Her dal, herkesi taşımaz biliyorsun
Belki kırılır, yere düşer hırpalanırsın
O zaman bana hak verir ama geç kalırsın
Yaşım kemale ermiş,
Lakin içimdeki çocuk hala yaramaz
Akıllı ol diyorum, bir türlü laf anlamaz
Bu günlerde bende birazcık saldım yakasını
Nasıl olsa ahir ömürde istese de oynayamaz
…………………………………………,
Uzandığını alamıyorsan,
Düşünce kalkamıyorsan,
Koşunca yakalayamıyorsan,
Konuşurken toparlayamıyorsan,
Ayağının üstünde duramıyorsan,
Artık her ortama yaklaşılamıyorsan,
ŞEHİR BENİM NEYİME
Gurbet ele hiç alışamadım,
Düzenli iş bulup çalışamadım,
Sosyete ile yarışamadım,
Şehir benim neyime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!