Mahir Odabaşı Şiirleri - Şair Mahir Odabaşı

Uzandığını alamıyorsan,
Düşünce kalkamıyorsan,
Koşunca yakalayamıyorsan,
Konuşurken toparlayamıyorsan,
Ayağının üstünde duramıyorsan,
Artık her ortama yaklaşılamıyorsan,

ŞEHİR BENİM NEYİME

Gurbet ele hiç alışamadım,
Düzenli iş bulup çalışamadım,
Sosyete ile yarışamadım,
Şehir benim neyime

Görüyorum ki durgunsun,
Yoksa içten mi vurgunsun?
Takma kafana unutursun
Sil artık gözyaşlarını
Ağlaman son olsun

hanım kızım;
çöpe atacağın poşetlere dikkat et,
aman ağızlarını pek sıkı bağlama
çünkü onu da açmaya çalışanlar var
sen ekmeği bayat diye çöpe atarken
senden sonraki alıp, çorbasına katar

Mutfak tüpü, piknik tüpü,
Yemek pişirirken çekiyor yükü,
Bazen tehlikelidir, alevlendiği zaman
Can havliyle tut, balkondan aşağı salla hemen(!)
Birinin başına mı, arabanın içine mi düşer bilmem,
Sonra 110 itfaiyeyi ara, uzaktan uzağa seyret,

Biliyorum, zordasın
Tutunacak bir dal arıyorsun
Her dal, herkesi taşımaz biliyorsun
Belki kırılır, yere düşer hırpalanırsın
O zaman bana hak verir ama geç kalırsın
Öyleyse gel akıllı ol, her dala asılma

Radyodan yayın kesiliyor,
Acil üç hasta için, çok acele
O rh(-) , A rh(+) , AB rh (-)
Taze kana acil ihtiyaç vardır,
Kan vermek isteyenlerin,
Kan merkezine başvurmaları,

25 kişilik araca 50 kişi birden binerse
Memlekette, fakirin tekeri böyle dönerse
Sonra yük ağır gelip fren de toptan giderse
Acı sonuca kader mi desem, yoksa kaza mı?

İşçiler ötelenip, karga tulumba taşınırsa

% 10 indirim,
% 20 indirim,
% 40 indirim,
% 50 indirim,
% 60 indirim(!)
% 80 indirim(!)

Dün temel ihtiyaçlar 5’ti, 10’du
Yetiyordu, varsa başını sokacak gecekondu
Ya bugün, arzu – istek 100 oldu, 1 000 oldu
Bulamayan asi, bulan ise doyumsuz oldu
İmkânlar çoğaldı, hastalıklar bir bir doğdu
Kimi sıkıntıdan, kimi zevkten streste boğuldu