Bir tarafın Avrupa, bir yanınsa Asya da
Kıtalar arasında, yol olursun İstanbul
Bir yanın kara deniz, bir yanınsa Marmara
Denizden denizlere, hol olursun İstanbul,
Hilal ile yıldıza al olursun İstanbul.
Bunca yıllar geçti boşa
Ne iş tuttun Kara Çavuş.
Aşa gittin koşa koşa
Löp löp yuttun Kara Çavuş.
Dolaşmadık il kalmadı
MESKEN TUTUM ELBİSTAN’I
Yıllar yılı buradayım
Mesken tuttum Elbistan’ı.
Dostlarla bir aradayım
Mesken tuttum Elbistan’ı.
Yine efkâr bastı ruhum daraldı,
Duvarlar üstüme yürüyor nazlım.
Ümidim tükendi, dert bana kaldı,
Bu yaşantı beni yoruyor nazlım.
Yaşadığım hayat sanki bilmece
Sert konuşsam darılırsın
Bir başkasın, nazlısın yar.
El değmeden kırılırsın
Bir başkasın, nazlısın yar.
Şair olur yazar olur
Havalanıp bir kuş gibi uçarak
Ansızın yoluna konsam ne dersin?
Bir çırpıda karşı dağı geçerek
Bağrının başına insem ne dersin?
Durmadıktan sonra dönen yerküre
Hayat tünelinden gelip geçerken
Zamanlı zamansız yetersin nefsim.
Güller domur olup, henüz açarken
Tüneyip dallara ötersin nefsim.
Her gün artmayarak biraz eksilen
Kardeş kardeşine bir hoş bakıyor,
Nedir bu gidişat nereye böyle.
Gençlik geleceğe boş boş bakıyor,
Nedir bu gidişat nereye böyle.
Birileri plan yapar kendince,
8 Ağustos 2014 günü kaybettiğimiz Rahmetli ablamın, küçük yaşta havale geçirerek özürlü bir şekilde yaşamını sürdüren 36 yaşındaki kızı Neşe’nin duygularına şiirle dil olmaya çalıştım.
NEŞE’Nİ KİMLERE BIRAKTIN ANNE
Anne söyle bensiz nereye gittin
Neşe’ni kimlere bıraktın anne
Yanıyor bak HOCALI, sis çökmüş gökyüzüne,
Katil suratlıların kan bürümüş gözüne,
Revamıydı bu eza gelinine kızına.
İnsan olan insanın, yakarken içi sızlar,
İnsanlıktan çıkışmış kan içici soysuzlar.
seninle olsam da seni özlerim..sözünüzün üzerine söz söylemek mi? ..özlenen olmanız dileğimle..