Macit Kuruçay Şiirleri - Şair Macit Kuruçay

gün doğdu şehrin üzerine
gözlerini ovuşturuyor insanlar
suratlar asık
mimikler küfür
ürperiyor vücut
göz kapakları ağır

Her hazan
ağaçlar da ağlar mı
zümrüdî
solmuş sararmış yapraklarına
bakıp bakıp
sulu sepken ardından

bin kurşun sıktın yüreğime
eski günleri tahayyül etmekteyim
yürüyüşünü
gülüşünü
hem bu dünyâdan
hem senden

kelebeğin ömrü kadar temâşâmız
yürüyorum arnavut kaldırımda
sen benden uzak
ben senden
yeşeriyor âşkımız
kaçamak bakışlarda

hasret orucu yeter gayrı
çok acıktım
çok susadım sana
âşkına
sevdâna
ölümüne sarılmak

yeni sağılmış
kısraklardan sıcacık
içimde münzevî bir deniz
deniz atları
üzengisiz
eyersiz

her sabah uyanınca
tırnaklarım avuç içine geçmiş
çimdik moru
avuçlarım kanıyor
usandım
her sabah

bu âşk başka bir âşk
renginden
kokusundan belli
mâvi
mâsmavi
ve