soğuktan balıkların hepsi ölmüş
olsun
yine suyun içinde öldüler
elimi uzatsam
kaçacakmış gibi duruyor
şu yavru
bu ara havalar amma da soğudu
çekilmiyor
geceler ise daha bir heybetli
daha bir erkek
iki yorgan bana mısın demiyor
ve bir gün
çıkardılar işten
budadılar zeytin ağacını
çırptılar gümüş renkli
parlak asil telkârî yapraklarını
çalıyor ayrılık çanları
bu gözler senin değil
bana yer olmalı
zeytûnî gözlerinde
yalnızlık hissediyorum
korkuyorum
kaçıp gözlerine saklanıyorum
derûnî çekti gözlerine
pâdişah sürmesini
dîdar hicâbı nikâbı ipekten
sırça kalem başlarında
uluduğunu duyuyorum
aç kalmış yürekçil şiirlerin
Bir tehlike anında
bizim millet yelesini rüzgâra veriyor
bozkurt gibi kesik kesik puslu havayı kokluyor
cıgara dumanı gibi aya karşı soluyor ya
sonra...
Denize tâze çıtır çıtır sıcacık
on ekmek attım deniz şenlendi
düşündüm birden yüz ekmek attığımı
tekrar düşündüm
bin ekmek attığımı
bugünlük son paramdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!