Leyla İnan Şiirleri - Şair Leyla İnan

Annemin yaptığı muhallebide,
Naftalin kokan sandıklarda,
Tabanları yırtık bebek patiklerinde
Çocukluğumu aradım yine.

Albümlere dalıp gittiğimde

Kader takmış kafayı, birçok şey parça tirşe,
Sevginin bedeli de, harmış çok geç anladım.
Kendimce yenilmezdim! Kafa tutardım arşa,
Çaresizlik insana kormuş çok geç anladım.

Kiminin boyu uzun, kimi ensesi kalın,

Karanlık çökmüşken üstüne yurdun
Cumhuriyet bizim çıkış yolumuz.
Dağıtılmış idi, askerin ordun
Cumhuriyet bizim çıkış yolumuz.

Aniden gürledi Atamın sesi

Uçan kuştan bile hile kaparım
Ne yapsam olmuyor, dardayım darda.
Ben candan sevmişim nasıl koparım
Boşlarım dolmuyor, dardayım darda.

Düşlerim ölürken ben de çaresiz

Deli gönül çağlamış da uçuyor
Bendime sığmayıp taşayım diyor.
Umutlar yüklenmiş sevgi saçıyor
Karlı dağlar varsa aşayım diyor.

Virane bir evde kendi başıma

Çayımın şekeri demiştin bana
Fincanda kahvemsin bardakta çayım.
Gönlümün isteği vuslattan yana
Gökteki güneşim kalpteki Ay'ım.

Yüreğe değerse yakar kül eder

Ardına bakmadan kaçıp giderken
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
Emeğim yerlere saçıp giderken
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.

Böyle değil idi senle sözümüz

Dünyalara bedel, dostun meclisi
Orda gerçekler var, yalan bulunmaz.
Üstünde durulan postun meclisi
Gördüğü her şeyi, çalan bulunmaz.

Bizlerde küskünlük, dargınlık yoktur

Yaşam çok acımasız sanırsın insafı yok
Nedeni, niçinleri çözemedim bir türlü.
Zaman sanki bir hançer, sineme saplı bir ok
Ekmeden biçenleri, çözemedim bir türlü.

Feryat figan eyledim yanıt yoktu çağrıma

Koskoca maziyi sorguya çektim
Mazi dedikleri dün müydü bilmem.
Sensizilik dedin de boynumu büktüm
Geçen onlarca yıl gün müydü bilmem.

Kendimi her zaman seninle sandım