Leyla İnan Şiirleri - Şair Leyla İnan

Dünya fani derler gelip geçermiş
Beni ihmal edip bekletme e mi?
Kul olan dünyadan bir gün göçermiş
Dertleri derdime ekletme e mi?

Seni seviyorken delice böyle

Her şeyin bir başı bir sonu varmış
Çok üzgünüm dostum benden bu kadar.
Bütün hücreleri bu acı sarmış
Çok üzgünüm dostum benden bu kadar.

Asla inanmazdım yollar ayrılır

Boyuna posuna kurban olduğum
Gözüm gördü ben de sevdim neyleyim.
Yüzüne bakmaktan keyif aldığım
Gözüm gördü ben de sevdim neyleyim.

Sevgin olmadıkça sahradır çölüm

Yalanlarına kanıp, yıllarca acı çektim
Senin de halin belli, en sonunda anladım.
Sabır duvarlarına her zaman umut ektim
Sevmediğin besbelli, en sonunda anladım.

Sürekli eleştirdin, her zaman hesap sordun

Gün gelecek benim de kesilecek nefesim,
Göçüp gideceğim şu fani dünyadan.
Belki de ölmeden ölüp, gömüleceğim
Kimsesizler mezarlığına.

Belki birileri olur ardımdan gözyaşı döküp

Seni sevdiğim kadar, hiç kimseyi sevmedim.
Mutluluk diliyorsun, kara gözlüm değil mi?
Geleceksin dedim hep, asla dizim dövmedim.
Bunu da biliyorsun, kara gözlüm değil mi?

Aşkın kanununda var can canansız olamaz

Bilmedim ne idi suçum günahım
Neden beni böyle cansız bıktın.
Bak arşa yükseldi feryadım ahım
Mazimize kızıp ansız bıraktın.

Ettiğin son dua akit diyorlar

Dert ile yoğrulsa da bu yüreğim hep senin
Neler varsa içinde taşıyor elbet genin
Her şeylere direndi yine yine direnir
Gerçeğini görendi gönlü güzel ecenin.

Ömrümün her anında bir bir çile dokusam

Gözden ırak olanlar gönülden de olurmuş
Ne olur sevdiceğim, bir kerecik gör beni.
Arayan sevdiğini nerde olsa bulurmuş
Ne olur sevdiceğim, bir kerecik sor beni.

Bir yürekten yüreğe köprü kurmak güzeldir

Acılar üst üste geldiği zaman,
Bir mucize olsa, ben uyanmasam.
Hasretin bağrımı deldiği zaman,
Bir mucize olsa, hiç uyanmasam.

Hayat acımasız, büker belimi,