Leyla Güleçöz Şiirleri - Şair Leyla Güleçöz

Kâinatta olmasaydı aşk-ı muhabbet,
Vâr edilirmiydi, Habib'i Muhammed

Bir ömür nasıl geçti farkında bile olmadan
Öyle sessizce ve yaralayarak, derinden. Yalan ve riyadan uzak yaşayan ben,
Yalan ve riyayı hayat düsturu bellemiş,
Uzak yakın çevremde kim varsa,
Neredeyse,tamamı tarafından,
Hırpalanmışım.

Şu hayat filminin baş rolünde sen varsın
Mücadele, koşuşturma, öylece yaşarsın
Gece karanlığında yollara düşüp,
Mevlâmızın rızkından pay ararsın

Kimi zaman, omuzların kaldıramaz bu yükü

Huzuru secdelerde buldum.
Huzursuz günlerim geride kaldı.
Ey yüceler yücesi Mevlâm,
Beni huzuruna kabûl eyledin.
Bin şükür, çok şükür !
Bu acize, Kur'an- namaz nasib eyledin.

Gülümsemelerim bile elem doluydu oysa,

Anlamadılar...

Yolcular hep o bildik yollarda,

Bana hep iyi insan ol dediler
Ben iyi olmaya çalıştıkça onlar tekmelediler.
Olsun dedim sabrettim.
Ben sabrettikçe onlar vurdular.
Elli sene hırpalandım.
Ben iyi olmaya çalışsam da

Eskiler…

Dil yarası geçmez diyorlar.

Yanlış…

Bir uğultu var kulaklarımda
Sessizliğine gömülmüşüm dünyanın
Kalın camlar ardından bakan gözlerim
Aydınlığını seçemez olmuş ziyanın

Ellerim eskisi gibi güçlü tutamıyor.

Tüm sevdalar "İlâhî" aşka ulaşmanın basamak taşlarıdır aslında...
"Bir Kara kaşın, bir kara gözün değer dünya malına" diyen şair de, aslında ilâhî aşkın arayışındadır.
Yaratılmış tüm canlar ilâhî bir buyruğun çekim alanındadır; o sevdaya doğru çekilir.
O öyle bir sevdadır ki, yürünülen hiç bir yol, yorgunluk vermez.
O yolun sonunda duymak istediğimiz tek şey,
"Kulum seni affettim." hitabıdır.

Istiyoruz ki,

Sağlığımız hep yerinde olsun.

Hiç hasta falan olmayalım.