Leyla Güleçöz Şiirleri - Şair Leyla Güleçöz

Geçip gidiyor önümden bir karartı.
Ben miyim şu aynalardaki yabancı?
Yoksa şu sahte dünya mı yalancı?
Dostun dili zehirli, gülüşü sahte
Aldatmasın sırtımızı sıvazlaması.
Dünyadan zerre menfaat gördüm diyenler,

Himmet dedi, hizmet dedi kandırdı.
Vatan evlatlarını devşirdi HAİN !

Salya sümük ağlayarak dini sömürdü.
Bu Vatanı tuzağa düşürdü HAİN !

Filistin'imiz kan deryası içinde
Bombalar yağıyor üzerlerine
Tüm dünya izliyor umursamadan
Çocuklar "Siyonistlerin" hedefinde

Dünya milletleri ayağa kalktı

Geceydi adı...
Tıpkı adı gibi karanlıklara,
O koyu gri karanlıklara
Yâr olmaktı muradı...
Sırrına edemediği
Şu yalan dünyayı

Yorulmuş
Onlar da benim gibi
Dallarında kar var
Ufkunda hayal...!
Rüyaları bambaşka
Gerçekler acı...!

Haydi be yüreğim, kalk birlikte yüce RABBE gidelim.
O’ndan gayrı gidilecek kapı yok, bunu böyle bilelim.

LEYLA GÜLEÇÖZ

Gitmek üzere kuruludur kâinat.
Herkes, herşey gider.
Yollar kıvrıla kıvrıla,
Dallar eğrile eğrile,
Sular serpile serpile,
Gider...!

Kıvrıla kıvrıla akan şu sular,
Denizlere nasıl kavuşuyorsa,
Eşref-i mahlukat, o gün gelince,
Rahman-ı Rab'be kavuşacak.

Nehirler uzun yolları aşarak,

Her dert geçer.
Her sıkıntı biler.
Her gece sabaha ulaşır.
Öldüm desende, yaşarsın.
Yeniden ayağa kalkar, yürürsün.
Yeter ki, Allah de, sırtın yere gelmez.

Ben Sultan Ahmet’te yaşayan bir güvercinim.
Yemlerimi eller veriyor, rızkımı Allah.
Su deseniz,İstanbul lebi derya.
Hiçbir sıkıntım yok elhamdülillah.

Sabah ezan sesleri inletirken semayı,