Gel gizli gizli
Gönülden sevişelim
Seninle birlikte
Ölene kadar ayrılmayalım
Yanağında açmış bir gül
Kantarda beşi bir çekersin
Pintik ile de yarış edersin
Dekabayı da harman gibi dökersin
Adamını da buldun mu yalanda incisin
Allah tan kork arpayı da gramınan veririsin
Kitaplardır bilginin özü
Her kitap sanmayın bilginin közü
İlhamdır pirlerin baş sözü
İyiyi kötüyü gösterir bilginin yüzü
Hüzün sevgi kalemdir balın özü
Karaları bağlama
Göz yaşı döküp ağlama
Hasretlik gider zoruna
Yar ağlayı ağlayı
Yaralarım Yaralarım
Önümde sevginin yolu
Kaderimde izin var ahu
Gönülden sana tanrı kelamı
Yoksa geldimi sevdanın sonu
Gün doğar belki
Al yazman siyah olmuş
Gönlündeki gülüm solmuş
Bedenin yerini bulmuş
Kapat kalbini sonsuza
Yaslı hatıralarım bu sokakta
Yorgundu gözleri
perde perde kirpikleri
kirpikleri erik dalları gibi
çiğ düşmüştü yanaklarının üstüne
hisleri vardı söyleyemiyordu
göz yaşları yağmur yüklü bulutlar gibi
Tabuları yıktık putları kırdık
Her düşünceye açığız dedik
Çağdaşız çağ atladık dedik
Doğallığa ilgi duyduk velâkin
Kendi icatlarımız maddenin esiri olduk
Düşüncemizi değiştirdik
Geçiyor ömrümün treni
Bende ise hal yok
Zaman akıyor hayat devam ediyor
Bense yine umutsuz
Her yerde olmuş sabah
Odamdayım
Vakit gece yarısı
Dinlemediğimde yukarıyı
Notalarla bezenmiş
Bir ses tın tın…
Sevgiliye çağrı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!