Yaş geçiyor bre Niğde’li
Mısraların hasret dolu
Çılgın beden ruh sevdalı
Aldanma! gülerler yüzüne
Güvenme olur ya insanlık hali
Unutma geçmişte aldığın dersleri
Mutlu olur insanlar sevince
Bahar gelir güzelleri gülünce
Ufuktan doğar güneşi gönlünce
İş işten geçer akıl başa gelince
Mutluluk şerbetini içen varsa dünyada
Ömür kısa zaman uzun
Her candaki inişin yokuşun
İnsana kısa gelen
Kısa sürdümü mutluluklar
Uzun süren felaketler
Hepsin de aynı zaman
Hayallerim ümitlerim
Rüyalarda bahar bahar
Mis kokan sevdalarım
Burnumda tütüyor
Ellerimde kalbimde
Sevdiğimdin ve lakin
Sevdiğimi bilmedin
Sevdaya sattın
Kahrım yok sana
Varmıydı bilmem ki
Kan bağım olmasaydı
Tarlalara çapa vurdun
Nakış nakış kilim ördün
Eller için kendin yordun
Ömür bitti elif elif
Dünya yalan insan yalan
Sendin analar anası
Sendin bir köyün cicanası
Buna yürek nasıl dayansın
Ben nöbette nasılda gittin ansızın
Yokluğun belli yürekler daha bir yaslı
Duyuyorum sıcak nefesini ensemde
Bakıyorum kaçamak gözlerle gözlerine
İtibar edipte bakmıyorsun yüzüme
Aşık olmam diyordum vuruldum birisine
Senin sevgine öyle muhtaçken
Akşama meze olan loş karanlık
Gündüze yorgan çeken batan güneş
Gündüzün perde açıp gözlerime kirpik çeken
Günden kalan parça parça artık ufuk
Toprağa kök salmış can verenler
Sevginin bedeli ihanetmiş
Sevdanın sembolü kuru bir gülmüş
Ben isyanları oynarken
O güzel kız beni çok sevmiş
Aşktan bahsedip
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!