Leila Monelli Şiirleri - Şair Leila Monelli

Ah! hayat bana öğretti ki;
En çok karanlıkta olanlar
hep aydınlıktan ve ışıktan konuşanlardı

annemin öğrettiği gibi
en günahkarlar

Aç herkes
bir yudum sevgiye muhtaç
hiç yememişcesine

Epey bir zaman önce tohumu ekilmiş
aşk dolu imitasyon

Tebessüm edebilirdim ben
kalbim karalar bağlasa
gözüm kararsa
başım dönse
umursamaz halimle gülebilirdim ben

Beni benden kıskanmayı deneyimlerken
seni sensizlikte yaşamak
ya da sensizken senin olmak
senle ama sensiz
dengesiz
benle bensiz sevişmeler gibi

Aydı yine bir gün
günaydın hafta
merhaba yeni yıl
İşte bulutlar
güneşi kösteklercesine
belki de

Tersimizin düzümüze çıktığı
gecenin gündüz olduğu
bu ışsız günlerde
yatağında gurururuna sarılır
yatsan da kucak kucağa
metalik soğuk dokunuşuyla

Hadi gülümseyelim
sonra en sevdiğiniz şarkıyı dinleyelim
müziğin sesini açıp
evde dans edelim
Boş verin deli diye bilinelim
yeter ki umutsuzluğa yenilmeyelim

Dışarıda ağaçlar
secde ediyor doğaya
İçimde öncü depremler
beklenen dokuz şiddetinde
Yarılıyorum ikiye...

Eğer o sense
ben de bu

eğer ben değilken
sen de sen

Yatakta,
Ellerim belimde
senin yerine beni dolarcasına
hayalinle konuşurcasına
Sana ulaşmak için
şiir yazarcasına