Leila Monelli Şiirleri - Şair Leila Monelli

Çok büyük suçlar işleyen bize
Doğa babadan uyarı geldi;
eğer siz dikkat etmezseniz
beni, ağaçları, denizleri
öldürmeye teşebbüste
bulunmaya devam ederseniz

Sınıra yaklaşınca
biraz kendin için ağlarsın belki

ben de ölümlüymüşüm
diye idrak etmek
kolay değildir

Yorgunum,
biraz bıkkın,
umutsuz
ve sıkkın
biliyorum gitmem gerek
korkuyorum

Uzun zaman sonraydı
dudaklarım tutkuyla dansı özlemişti
bir olurken bazen kaydolmayı
bazen de saklamayı
bir omuriliğin adetini saymayı
dilimin en uçtan diğer uca yolculuğu

Bir korkaklara
bir de yalancılara
kaçmak yakışıyor
onları izlerken
bana da
gülmek yakışıyor.

Burada olanları bilmezsin
ama bırak dudaklarının nemi olayım
elerini öpeyim de
hayat ver bana
o güzel elerinde tekrardan yeşert
kalbimdeki filizi

Karanlık bulutların sardığı
gri metalik günde
belirsizlik ve umutsuzlukla
puslanmış iklimde
yaklaşan fırtınanın habercisiymiş gibi
delirerek dans eden ağaçların arasında

Zavallı ezik ve sair
İşin kötüsü
Hepsi müsvedde

Bazen bir şey dememek için
ne kadar çok konuşuruz

Bazen en yüksek kahkahayı
içimiz en çok acıdığında atarız

Bilirim benden iyi hatırlarsın
benim unuttuklarımı da sen
tarihiyle,
en ufak detayıyla aklında tutarsın.

Hani o çocuklar için