Leila Monelli Şiirleri - Şair Leila Monelli

Bir amfitiyatroda sahne alır gibi
oynanan oyun belki Antigone
düzene karşı gelenleri konu eden bir trajedi,
belki Romeo Juliet gibi bir klasik
ümitsiz bir aşk hikayesi...

Aşk tutkuyla harmanlanır
Sevdayla kıdem kazanır
Saygıyla ebediyete doğru uzanır

Aşk meşki barındırır
Çokça al ile sarmalanır

An be an içimde
biraz daha küçülüyorsun
biraz daha ölüyorsun

an be an
biraz daha berrak görüyorum

Araftayım,
Var ile yok arasında

Yaşıyoruz işte ölüymüş gibisine
Ya da ölüyoruz yaşıyormuşçasına

Sevmek iki türlüydü eskiden
bir lafta
bol bol kelimeler söylenir
icraata gelince
bahane üretilir

Aşk nedir sorma bana,
Öyle gözünde de büyütme,
Aşk, ellerin,
O sigara içişindeki tikkin,
Aşk; ayağını bana değdirmem,
Elimi bacağında tutma arzum

Yavaş demek için
itmek gerekmiyor

bana çok,
izin ver,
nefes alayım,

Çok konuşulan bir kavram
gibi gözükse de
layığıyla çok nadir yaşanan
bir duygudur aşk

İşte o aşk kavramdan çıkıp

Aşk deyince;
gönül sevmek
göz görmek
kalp yanında olmak
ten hissetmek
el dokunmak

Aşk,
iki kişilik bir mevzudur
karşılık bulunca büyür