Leila Monelli Şiirleri - Şair Leila Monelli

Adam sadece sevdiğine odaklı yaşıyordu
Ona kızdığı için aldatıyordu
Korktuğu için başka kadınları
Paravan olarak kullanıyordu...
Aslında çoktan beridir sevdiğine odaklı yaşıyordu
Çevresinde dolanıyor ve dolandırıyordu

Yüreğimin ateşinin acısını
bir önceki çağın yüreğini yakan
ateş dindirebilirdi...
Ancak bu kadar büyük
bu kadar yüce
bir ateşin acısı

Senin auranın
bana yarattığı sarayda
sarayımda
önce bakışlarınla
sonra sesinle
sıcacık gülüşünle

Bir çocuk görüyorum
sevilmeye muhtaç
bir ilgi bir kucak arayan

Bir çocuk görüyprum
zeki ama zekasından dolayı horlanan

Bir gün olur da
senden önce gidersem
ebediyete...
bil ki tek kırgınlığım
bana yaşatmadıklarındır

Aşk;
Yazma artık bana şiir
Yok yaz yaz!

Üç git artık etrafımdan
Yok kal kal!

Biliyorum
Hiç ve herşey arasında sorun
Sende
arası ve ortası yok

Teslimiyet ve var oluş kavgası

Merak etmeyin
Iyilik ettim sayın
Benimkisi sever
ici dışı cirkin kadını
Cıvık cıvık olanını
Çamur gibi bulaşanını

'Karanlıktan korkuyorsun' mu dedin?
yine hakımda yanılıyorsun sen
karanlık benim içimde
hücremde
saray sandığın hanemde
içinde büyüdüm ben

Cadı Salı'dan
ukalalıkla beni men etti
tezgahı Salı'ya benim için
daimi olarak kapattı
Cumartesi'yi lütüf edercesine vererek
beni de kaybetmek istemedi