Kör Kütük Şiiri - Oya Erzurumlu

Kör kütük bir sarhoşluk vuran akla.
Ziyan olmuş bütün satır arası sesssizlikler ve dans ediyor kalem, acının dibine vura vura. Gece dem olmuş ay ışığının altında
Sakince akıyor yaşlar bir kağıt parçasına. Kadın kalemi elinden bırakıp, kalkıp masasından, başını yastığa koyup iki büklüm kalıyor sessiliğin içinde. Yazacak bir şey kalmamış gibi. Gecenin merhabasından, gündüzün hoşçakalına dönüyor her şey.
~oya erzurumlu~