Kör Kurşun Şiiri - Halil Kumcu

Gözlerim derin kuyulara düşmüş,
Dünya gemisinde yalpalıyorum.
Duvarda demir çaresiz çürümüş,
Kum denizinde su bulamıyorum.

Düğüm düğüm içim, kor ateşlerde,
Bakışlarım donuk, tipi yüzümde.
Dağ gibi oturur yaş gurbet elde,
Aç topraklara küstüm, üşüyorum.

Sızlar gönül, yarası görülmez,
Bir heves sarhoşluğu ki içilmez.
Çile bu ya, ağlamak para etmez,
Soluksuz kaldım, yürüyemiyorum.

Umudun ışığı solacak gönül,
Dumansız yangınlarda kaldı bülbül.
Çağırır beni çöldeki kuru gül,
Söz bitti, dilim lal, tükeniyorum.

Ömrümü deldi bir akşam güneşi,
Garip hüzünler gizliyor ateşi.
Hep kalın çizgiler attı dikişi,
Meçhule kör kurşunla gidiyorum.