Kızıl Meşe Şiiri - Müslüm Bayram

Müjdeliyor akşamı kor güneşin batışı
Duracak dansa kanım damarlarım akacak
Uykusuz gecelere yıldızların (y)atışı
Sarhoşum sonsuzluğa ay güneşim yakacak.

Aşk büyülü (k)adınım okların nişangâhım
Ölümcül yaraladın ocağına düşürdün
İksiri bakışların mescidim hanegâhım
Dermanım Kevser’ini kadehinde pişirdin.

Güneşin gözyaşları kemanın nağmeleri
Irgalanıyor dallar rüzgarın mabedinde
Evrenin giyindiği semanın düğmeleri
Soyunuyor aşklara kalplerin ebedinde.

Bağ bozumu üzümler ezeceğim kanımla
Göksel ruhlarda tufan tutuk dillerdeki tat
Besleyeceğim obur diz çökerek şanımla
Yağız atım kısrağım kemendini hızlı at.

Zaman çarkı durulur okunur aşk salası
Musalla soğuk taşın tabutlar kızıl meşe
Ömür geçer bir nefes kara toprak alası
Darası hafif kalır mizan üstü pür neşe.

Arifçe benliğimden tabiatı sevesim
Dolunayım yıldızım ölüm günün kaç saat
Aşığın oburluğu gönül seçmez hevesim
Ey kudretli aslanım sonsuz sanma bu hayat.