kızıl bir alevdir
başlatır zamanı
koşmakta sarışın kız
çığlık çığlığa
esmer yüzlü bir adam
yorgun
ayakları çıplak
kan istemektedirler evrenin başı dönmüş sarhoşları
toprak susamış
ciğerler kara duman
kan kusacaklar
küçücük bir damladandı insan
gülü değil miydi evrenin
duyulmuyor artık
derinlerden gelen sesi
şuncağızımız
azabı zahir yerkürenin
dönmek istemiyor artık canı
yavaşlatıyor hızını
lavlaşırken koca karnı
buruşturuyor yüzünü
bakamıyor aya
utancı var güneşten
duyuluyor feryatlar
içimizden birileri gibi
seslenenler gaiplerden
azıcık deşsek kendimizi
her evremizdeler
eksik değiller
seyrettiklerimiz
bitirin artık bizi
makbul olan hangisidir
ah
bir bilebilsek
içimizdeki kıyamet mi kopan
yoksa
dışımızdakiler mi
09.19.2007-DENİZLİ
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 10.11.2007 12:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!