bitik bir cuma evvelidir üzülen pervazlarda
ne kadar dalgın şehir
ne az kayboluyorum sokağında
yaslanma bana
donar sureti sesimin perdelerde
iadesiz nameler ifadesiyim ısırgan hecelerde
Sen şarışın bir dilde en eski güveyi
Her sabah selamlarım gözlerinin ve gölgenin düştüğü yeri
Ve her akşam çıkmaz sokakların
Dargın pervazlarından toplanırım
Gün yanığı yalnızlıkları
Hep yolcusu varmış gibi beklemek
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Dedi ben de sevem sonsuz bir aşkla
Dedim ki leylayla yarışamazsın
Dedi kurban olam bir tek selamla
Dedim ki çöllere karışamazsın
Bu çile dergahı döner kendine
Ellerim titreyecek adını her anışta
Daha çok susuyorum suya her kanışımda
Ah görseydi gözlerin beni ilk anışında
Susma öyle nazenin bir yetim bakışında
Leyla, topuklarıma uzayan siyah Seza
/kopyası terkedilmiş coğrafya defterlerindedir
karalaması unutkan şairlerde/
kadınlığına bağışlanası bir kundak ararken
sağ gözünü bir aşkın suretine bağışlamış
sol gözünde acımsı bir doğum lekesi
Böyle yakın durma yâr dizlerime
Uzun yoldan geldim,çok uykusuzum
Sorma ne,yüzümdeki,ellerimdeki
Kuyudan çıkmışım,lakin susuzum.
Adı,tesbihattı; sureti zikrim
uğraksız bir kaldırımın göğsüne yaslanmak
belki
biraz olsun dindirebilir dilimdeki sızımı
ya da
munis bir işporta çığlığına hibe edebilirim
ama
Mantığın ötesinde fikrin berisindeyim
Aklının fukarası,deli kisvesindeyim
Lügatları bitirdim sensizlik dehlizinde
Kelamın gerisinde,aşkın pençesindeyim..!
lacivertti gözlerin,demedim sana
...................hiç.............................
ben,o şehre gelmedim
...................say............................
tellerini saçımın sakın
.................rengini.........................
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!