Sabretmek,umudt edercesine,
Kırık olsanda hayata karşı, bilmek lazımdır ki,
Gecenin ayazını siler gün ışığı.
Sancılıdır,saniyeler,dakikalar,saatler.
Geçer be gülüm bilirim,
İz bıraksada yüzünde,derin,soluk çizgiler.
Bir düş gördü çocuk,
Gece yarısı.
İrkilerek uyandı yatağından.
Göz yaşıyla ıslanmıştı yastığı,
Ne duyan olmuştu hıçkırıklarını,
Nede silen olmuştu göz yaşlarını,
Korkuyorum bir gün özlememenden,
Dostça selamını esirgemenden,
Gözlerin elveda desede gülüm,
Yürek terketmedikçe,
Kokun çıkmıyor tenden.
Hoşçakal demek lazım,
Kal desen kalmazmıydım
Ruhunun sessizliği neden?
Yanlışmıydı herşey,
Konuşsan anlamazmıydım.
Gerekiyordu belki sineye çekmek,
Gerekiyordu belki gerçekten gitmek,
Gece çalardı telefonum ansızın,
Yavrum derdi yorgun nefesin.
Boğazım düğümlenirdi de!
Sen sabahı zor ederdin.
Annen söylerdi uyumadığını,
Ağladığını için için,
Eski bir şarkıyı mırıldanırken,
Dalgaların yaladığı sahilde,
Martıların çığlıklarında aradım seni.
Soluduğum nefeste,
Enginin uçsuz bucaksız maviliğinde,
Batmakta olan güneşin kızıllığında,
Çok eskiden,
Sahile oturup,
Dalgalarla sohbet ederdim.
İçimde depremler olurdu da,
O anlardı!
Yüreğimdeki fırtına,
Aşk üşütür beni her daim.
Savunmasız, umutsuz dalar gözlerim,
Bir sen varsın, orda bir yoksun,
Hangisi gerçek bilmez yüreğim.
Aşk üşütür beni her daim.
Boncuk boncuk ağlamaklı,
Güzel yaşandı bu aşk ikmiz arasında.
Kimine göre çok uzun, kimine göre de kısa,
Önemi yok zaten zamanın,
Yorgunum biraz,birazda üzgün,
Yinede kırgın değilim sana.
Bir ömre bedeldi çünki her dokunuşun,
Sevdik birbirimizi her gördüğümüzde,
Her ayrılıkta unuttuk.
Özel saydık kendimizi,
Aslında hiç yoktuk.
Adına dostluk dedik.
Kederlerimizi taşıdık bir birimize,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!