Biz çocukluğumuzda sevdiğine söyleyemeyip papatyalara soran çocuklardık.
Şimdi nasıl söyleyelim, Sevdiğimize sevdiğimizi,
Sevdiğimizin bizi de sevip sevmediğini.?
Doğru zaman da yanlış yerde,
Yanlış zaman da doğru yerde olunca..?
Şiir.! Ne Senin Yüzün, Nede Ellerin,
Ne Sana Olan Özlem, Ne Sana Duyulan Hasret,
Şiir Yürekte Biriken Kaynayıp Taşan Bazen Kendince, Mırıldanarak Boşluğa Bırakılan Sözler.
Bazen de Yüreğin Kaleme Vurup Sayfalara Akıttığı Ahvalidir...
Ben sensizliğe düşmanım,
Sensiz geceye,
Seyrettiğim yıldızlara,
Gecenin zemherisine soğuna sıcağına, bir başıma kalakalmışlığıma,
Sensiz uykuya sensiz düşlere,
Ona anlattıklarım kadar
Birde sustuklarım var Hafız.
Ben Onu Suskunluğumda
Saklıyorum.”
Bir gariplik, bir hüzün var bende ustam.!
Gündüzümü erkenden örtüyor gecem,
Karıştırıyorum gündüzü geceme, gecemi gündüze,
Parasını kaybedip yerde arayan çocuklar gibi,
Ben benden giden beni arıyorum ustam.!
Üşüyorduk Azizim.!
Biz de Canımızı Yakan İnsana Şiirlerle Sarıldık...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!