Bir Şiir geldi aklıma, titreyen ellerime hükmedip yazdıramadım, senler düşerken aklıma...
Ah şu yüreğimde beslediğim mülteci kuşlar,
Faili meçhul kelimeler,
Terbiyede zorlandığım edepsiz cümleler,
Firari olan, noktalar, virgüller, nasılda aldı beni benden, düşürdü beni yalnızlığının coğrafyasına,
Oysa unutmak için yazmıştım,
Lakin yazılanlar da unutturmadı seni bana.
Gönlümüze Düşeni, Ömrümüze Katamadığımızdandır,
Kelimelerle Birbirine Karışmamız...
İstiyorum ki sana bakan gözlerimin ardında ayrılık olmasın.
Hüzün düşmesin cümle şablonlarıma.
Gözyaşlarımın yagmurları kana boyamasın beyaz sayfalarımı.
Gecelerimin rengi değişsin artık.
Dağılsın soğuk odamdaki hüzün ve kasvet.
Gözyaşlarımın yerini gülüşlerime bıraksın artık.
Gülüşleri var Üstadım !
Yüreğime şiir akıtıp elime kalem tutuşturan cinsten...
En güzel çiçekler mezardan,
En güzel sözler kırık bırakılmış kalplerden çıkar....
Neye şaşıyorum biliyormusun,
Nasıl oluyorda yanımda olmadığın halde,
Benim olan bendeki bana hükmedebiliyorsun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!