Kendime sözüm Şiiri - Volkan Gülbitti

Bir tesadüfle başladı herşey,
O sokaktan geçmeyecektim.
Tozlu raflarda unutulmuş bir
Hikayem vardı ,
O sayfayı bir daha açmayacaktım.

Arınmıştım kafamdaki sorulardan,
Keşkelerden,
Usanmıştım tatlı görünüp,
Yüreğimi burkan ekşilerden.
Bir damlaydım koca deryada ,
Sel olup taşamasamda,
Söz vermiştim kendime,
Kuruyup gitmeyecektim .

Yeşili görmeye başlamıştım renklerde,
Gökyüzü mas mavi,
Yıldızlar parlarken.
Yıkamıştı siyahımı yağmurlar,
Gönül pencerem temiz,
O bulanık sular berrakken.
Dalımdan kopmam için
Sonbaharı beklerken.
İlk esen rüzgarda,
Yaprağımı gazel etmeyecektim .

Son bakışımdı bir çift göze,
İnanmayacaktım ,
Ne bir gülüşe ,ne de tatlı söze.
Bütün yokuşlara aşıp
Tam da geldim derken düze,
Sevmeyi bilmeyen o taş kalbe ,
Tekrar ayağım takılıp,
Düşmeyecektim.

Solum sakat ruhum topal yaşıyordum.
Derdimi Kimseye demeden,
Yüreğimde taşıyordum .
Ulan nasıl güvendim diye
Kendime Şaşıyordum.
Büyük lokma ye,
Büyük söz etme derler .
Bir daha sevmem demeyecektim..!

VOLKAN GÜLBİTTİ
sadece volki