Kendi Suskunluğum Şiiri - Rıdvan İnce

Eğer sadece teselli aramaksa hayat yaşamayayım
Eğer uğrunda ölebilcek yoksa durmayayım dünya üstünde
Eğer yıkamayacaksam tabuları niyetimi bozarım yaşamaya
Bozamam suskunluğumu onca suskunluk arasında kendi suskunluğuma

Sabahın ışıkları mekanım olmuşsa suçlu ben miyim?
Etrafta nafile yalanları söyleyenler var; bende mi söylemeliyim?
Mahmur gözlere mi bakmalıyım saatlerce hiç bakmadığım kadar?
Ramaktan mı dönmeliyim her seferinde?
Ağlatmalı mıyım gözlerimi hiç ağlamamışcasına?

Bazen su üzerinde gibiyim ıslak mıyım bilmiyorum
Emin miyim saniyelerim değerli olduğuna?
Nağmeleşmiş beste mi olmalıyım acaba?
İsmi kalbe kazınmış bir bestekar mı olmalıyım?
Mağlup mu olmalıyım yoksa namağlup olup zevkini mi yaşamalıyım?
Lanetlenmiş gibi rahibe bir nayat mı yaşamalıyım?
Elbet istediğimi yapmalıyım;
Seninle olmalıyım...

O hep benleydi demeliyim seneler geçtiğinde
Lanetlenmediğimi ispatlamalısın bana
Mağlup değilsin bak yanındayım demelisin
Anlamalısın her sustuğumda beni
Lanetimi kovmalısın sımsıcak kollarınla
Islaklığımı silmelisin ellerinle gözlerimden
Saatleri durdurmalısın yaşamaya değer anlar bulduğunda
Istırap çekmemelisin çeksen bile
Nağmeleştirmemelisin beni bestekarın yapmalısın gönlünle,
Ömrünle,
Sevginle...