İnsanlar var büyür yücelir gözde
İnsanlar var hatırlatır harı her sözde
Yaşamaya değerdi ibret veren bu alem
Fazilet olsayıdı göğe bakan her yüzde
Kah kalbinde korkuyla beliriverir ölüm
Saplanmış bir hançerdir
Ortadoğunun kalbine
Kabzasından her tutulduğunda
Ortalığı kan ve göz yaşına bulayan
Ocaklar söndüren yuvalar yıkan
Her izleyişte
Geceleri benimle hep hayalin,
Yalnızlığım acım karanlık gecelerde
Hayalinle arkadaş oluyor bana
Sana söylemek istediklerimi her gece
Söylüyorum
Sonra ya beni reddederse
Öyle bir güzele gönül verdim ki
Gönül sarayını yıkar her gece
Aşk denilen tek hecelik bilmece
Gündüz sorup sonra bıkar her gece
Bülbülüm der ama gülden anlamaz
Ardında bırakıp gittiğin dostlar
Hep arkandan atar olmuş gördün mü?
Çit diye diktiğin uzun kazıklar
Şimdi sana batar olmuş gördün mü?
Sokakta bulduğun o sarı kancık
Öyle bir güzele gönül verdim ki
Ne halimden anlar ne de dilimden
Figanım ulaştı sağır sultana
Ne zulümden anlar ne de ölümden
Çektiğim çileye değer biçiyor
Her giren bir acı bırakıp çıktı,
Mayın tarlasına döndü bu gönlüm.
Karardı her taraf şimşekler çaktı,
Virane bir hana döndü bu gönlüm.
Nice güzel iz bıraktı derinden,
Havalanıp düçar kalma cezaya
Kılavuz olmazsa doğru yol olmaz
Sabreyleyip rıza göster kazaya
Yiğidin başına gelmez iş olmaz
İbret almak için kendine bakın
Ağzını açtıkça pislik dökülür
Otuz iki dişin birden sökülür
Tutmaz ayakların belin bükülür
Seni dertten derde sala bir Allah
Yıllardır başımdan eksik olmadın
Ne bir selam verdin ne halim sordun
Dilerim ben gibi olasın sende
Ne sahiden sevdin ne değer verdin
Sen gibi birini bulasın sende
Ne tükendi çilem ne dindi yaşım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!