Yürek acı çeker gönül hovarda
Aklım zail oldu bedenim darda
Daha çekeceğim çileler varda
Umut yeni güne doğdu bu gece
Rahat değil bu can tende nedensiz
bir kuşun kanadına yazdım
adını
beş yüz yedi sefer nolu uçağın yolcularına inat
tutuştu ellerim
tutuştu tüm hücrelerim
tutuştu alem
Bir yanda beni özlemiş yorganım,
Çağırırken kollarını açmış,
Bir yanda sis bürümüş yüreğim.
Bulamadım söylenecek tek hece,
Nazlı nazlı yola çıkmışken güneş.
Şiire müptela iki mengene sıkıyor ruhumu,
Düşüncede teselli
Kadehte meydi hayat
Yel gibi gelip geçti
Çok garip şeydi hayat
Kimi gün aç kimi susuz
İnsanlar var büyür yücelir gözde
İnsanlar var hatırlatır harı her sözde
Yaşamaya değerdi ibret veren bu alem
Fazilet olsayıdı göğe bakan her yüzde
Gelen ağlar giden ağlar
Ben neyledim sana dünya
Her bir damla ciğer dağlar
Ben neyledim sana dünya
Gam alırım gam satarım
Anlamsız sözlerle kırıp kalbini
Cihanı başına yıkarım şimdi
Güllerle donatıp bensiz kabrini
Oturup uzaktan bakarım şimdi
Sensin hayatımda tek huri melek
Kimi cefa çekerken kimi zevk-ü alemde
Kimi derbeder yaşar kimi perişan halde
Geçtiler amma üç milyarı
Saymaya kalkarisen insan yok bu alemde
Karşımda durursun ey kara gözlüm
Beni ateşlere salıp ta gitme
Ellerin yüzünde gönülden sözlüm
Beni yerden yere çalıp ta gitme
Bilmem melek misin yoksa cadımı
Kara gözlüm senden ayrı düşeli
Gözüm ağlar sözüm ağlar saz ağlar
Gönül mayam ateşinde pişeli
Odun ağlar kömür ağlar köz ağlar
Ayrılık kokusu şimdi havada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!