sensiz...
Saatler durmuş zaman geçmiyor
kırılmış uçurtmam düşüyor sensiz
karaya vurmuş liman seçmiyor
bu kasvet içinde batarım sensiz
sevmek fiili sözlüklerde esir
ayrılmaz tutkallar sürülmüş sayfa aralarına
maksadı belli kaygı tüccarlarının
mendebur suratlarında yazılı zulüm
zalim darbeler ellerinde silah
çığlıklar sevmek fiilinden gelir
yaşın otuzdan daha fazla yaşlanmıyor
beklemelerdesin unutulduğun yerde
yanlış yapılmış bir şeyler var orada
her şey masumiyetini tam da orada yitirmiş
yeniden varolmak için tam da orada yok olman gerek
yoksa bu iki bilinmeyenli denklem çözülmeyecek…
Sen gittikten sonra neler oldu, biliyor musun?
Ağır bir yüke dönüştü sensizlik
çok yoruldum,
oturdum nefeslenmek için,
gideceğim yere varışımı geciktirdim bu yüzden,
yeni ufuklara yelken açamadım…
Onlar huzurlarında tövbekar olmamı istiyor,
günahlarımın bedelini ödememi istiyor…
Annem kan çanağı gözleriyle ağlıyor
ve korkuyla inliyor:
İnanamıyorum böylesine acımasız gidişlere
Seni tanımamış olsaydım
Aşkı yanlış tanımış olmayacaktım…
Aşkın tanımına dair ellerimde tuttuğum
arkana bakmadan gidişinden başka bir şey değil…
Gitme diyemedim küsüp de gitmelere
Saat tam 19:35 da buluşuyoruz yeniden
Kısıtlı bir zamana misafiriz
Önleyemediğim gidişlerinin birinden az evvel
Seninle bir kez daha yan yanayız işte
Bu sana verdiğim son şans değil elbette
İlk şans da olmayacak tabii ki…
Uzayan gölgelerinden renksiz kalmaları gibi bir talebim var ey eski yar!
Olmazsa, git,
Benim gaibimde yol alma!
Yüreğimde kilitli güzergahlar, kaybolma…
Yüzüm yılan soğuğu, soğuğum renksiz, boşu boşuna mutsuz olma…
I.
Karanlık bir uzaklığı sen koydun aramıza,
adressiz yerlerdesin.
Yalnızlıktan daha zor olan karanlık ilişkilerdir.
Karanlığın soğukluğunda üşürsün,
Sabah ezanıyla kalkardım.
Giyinirdim işçiliğimi,
banliyöyü kaçırmamak için koşarak…
Pencerendeki isimsiz çiçeklerinin arasında
gözlerin dururdu nazar boncuğu kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!