Uğruna öleceğini zannedip olabildiğince sevmek,
Sevda dağlarında üstüne hasret yağacak demek…
Bir gün gelip de hasrete dokunmak istemiyorsan,
Uğruna gerçekten ölüp ölmeyeceğini sınaman gerek…
Sinmişler tenhaya, mektup okurlar
Biz, bin kalorilik enerjiyiz
Beş duyulu bedenlerin ölümsüz maskeleriyiz
Ambargolarınız ekonomik gücümüzü zayıflatsın,
Her şeyi kara borsaya düşürsün iş birlikçileriniz diledikleri kadar
Ama, komşum aç yatarken beni tok yatırmaya
Jüpiter gelse gücü yetmez…
Annem Ölmüş…
—metin ol, annen ölmüş! …
Önemsiz bir şey olmuş gibi haber verdiler;
oysa, benim için nasıl da önemli!
Hemen kaldıracaklarmış cenazeyi,
son bir kez göstermeden,
Uykusuz gecelerde, seni düşünüyorum
Şimdi ilk kez sevmenin, kaygısı içindeyim
Bu kaygılarla yine, peşinden koşuyorum.
Çaresizliklerimin, en kötü yerindeyim
Kaygılar yüreğimde: ya çılgınca seversem?
seninle aynı çatı altında buluşamamaktan…
hayatın kendisinden daha çok, bu hayatı sensiz yaşamaktan daralıyorum…
alıp başımı gidememekten…
özgün bir yaşam kurup da özgürce yaşayamamaktan…
birilerinin baskılarıyla her gün biraz daha yozlaşmaktan…
kalabalıklar içine dalarak yalnız yaşamaktan daralıyorum…
Tek başına gidilen bir yolculuğun ortasında
ayağın takılıp da tökezlediğinde
küfredemiyorsan,
kendi karanlığından korkuyorsundur.
Yolculuğunun en yorgun yerindesin.
Tutmak istemiyorum ellerinden.
Yazılarla konuşurduk eskiden…
mesaj kutusundaki notları silmedim anne,
duruyorlar hala;
hepsi tek cümleden ibaret:
“Seni çok özledim oğlum…”
Bense çok ne demektir bilmiyordum,
Astım bu gönülü zülfün teline.
Düşmanım eline verip gidersin.
Dertlerin çok dermanın yok biline.
İnşallah, bir nefesten tez gidersin!
Umut azken aldı gitti her gelen.
Hiç bekleme geceler güneşle üstünü örtmez
Paylaşmaya kıyamadığım yalnızlığım emrine amade
Hüzün esmeğe başladığında bir gece yarısı odanda
Üşümemek için çek üstüne örtün…
Ağlamaktan çekinme, ağla, ağla, açılırsın,
alışkın buna benim yalnızlığım.
Yaşadığım her gün,
yaşama attığım her adım,
bilinmezliğe götürüyor beni…
Yoluma saçılan yıkımı, felaketi aşamıyorum.
Durmam, geriye dönmem olanaksız.
İçinde ölen doğrularımı görmemek için gözlerimi kapatıyordum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!