Doğar, batar yeşilliklerde can, güneş gibi
O can ki, sırasında harikalar yaratan insan,
Sırasında her olumsuzluğun odağında olan,
sırasında solgun yüzleri güldüren, açları doyuran.
Tüm iyilik ve kötülükleri gergefinde işleyen
Ne baharlar ne yazlar geçer
Güneş batar, her gün yeni bir ay doğar
İpildeyerek gök yüzünü kaplayan
Milyonlarca yalnız gezen yıldızlar
Bana el sallayıp sanki selam dururlar
Hüzün dolu gözlerle Vefalı yıldızları izlerken
Bırak artık hayal kurup hikaye yazmayı
Yenilmezliğini göstermenin zamanıdır! ....
Yeter uyan artık dalıp, dalıp, gittiğin uykulardan,
Senden çalınan hakkı - hukuku, özgürlüğü bulacaksın
Sömürenlerden asla yardım ve medet ummayacaksın.
İnancın arkasına saklanan dinci kini
Hep bencilliğin simgesi oldu.
Şükrü bile yaşatmıyorlar doyasıya!
Hep kendi yanlışlarını öne çıkarıp,
Yanlışları, özensiz ve düzensiz yaşantıları
“Doğru” diye dayatıyorlar halkımıza.
Bir deli - dolu rüzgar esti
Baharımız zamansız kışa dönüştü
Yeşili tükenmiş ağaçlar gibi solgunuz;
Görmedin, duymadın, bilemedin,
Sen hala mevsimler boyu uykulardasın! ...
Bakmıyorsun, gömüyorsun, duymuyorsun,
Ağıt gibiydi tüm şarkıları
Yüzleri hiç gülmemişti bin yıldır,
Aklara bürünmemiş, ak yüzler görememişlerdi,
Karalar içinde hüzün şarkıları söyleyerek beklemişler;
Bir yıl önceki gibi gelmeyen o kırk - ikindi yağmurları,
Bu seneye de göndermişti yıkıntılarını.
İyi ki bol, bol çelik çomak oynamışsın,
İyi ki bahçelere dalmışsın
İyi ki camlarını kırmışsın, bakkal Nadir’in
Ve de şekerlemeler için kendini kahraman sanmışsın.
İstediği kadar kızsın bakkal Nadir...
Bir köhne kadit parçası, bir çehresi menhus,
Zulmetler içinde mütereddit, mütelâşi,
Daim mütefekkir görünen, kendine mahsus
Efkârı sakimane ile âleme karşı
Ateş saçarak etmede her gün bizi tehdit,
Mektubunda sormuşsun;
“Nasılsın? Oralar da ne var, ne yok” diye.
Onca yıldan sonra yazmışsın; yine de sağ ol.
Yıllar var ki ne bir mektup yazdım,
Ne de vefa sunan bir mektup aldım.
Bu mektubundan sonra,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!