Kim demiş'se yanlış demiş:
'Kadınlar anlaşılmaz' diye.
'Anlaşılmazlık' pek çoğumuzda vardır,
Doğruyu söylemek gerekirse;
Bazı erkekler kadın kovalayandır..
' Doğar, batar yeşilliklerde can; güneş gibi'
O can ki, sırasında harikalar yaratan insan,
Sırasında her olumsuzluğun odağında olan,
Sırasında solgun yüzleri güldüren
Tüm iyilik ve kötülükleri gergefinde işleyen
Her şeyde, her anda devinip yaşayan
Kovma bülbülü,
Varsın konsun güldalına.
Nefeslensin, soluklansın garip kuş,
Bırak ötüşünü tamamlasın;
Gülü soldurmadan karakış.
Canlı bir mitos heykeli gibi,
Karşımda duran; seni bana,
Beni de sana anlatan,
Altmnışsekizliler yüreği varya:
O yüreklker sayesinde varız...
Bir düşünsen, anlasan ya.
Bu vatanın nimetini yiyenler,
Aynı zamanda saltanatını sürenler,
Hiç düşündülermi seni, beni?
Kimlerin hakkıydı yenilenler? diye.
Niye düşünsünler'ki
Yinemi sürecek kaçışlarımız?
Öyle de görünüyor;
Yine uğuldayacak tren istasyonları,
Bulvarlar dolup taşacak mekanımız olacaklar
“İnsana özgürlük” uğultularıyla sarsılacaklar.
Herşeye rağmen güzeldir yaşamak,
Hem ileriye, hemde geriye bakarak
Keşke, keşke mümkün olsaydı?
Özgür ve de sorunsuz yaşamak.
'İşte ben ona yaaşamak derdim,
Özgür ve mutlu yaşamı amaçlamış toplumlar, kendilerine kurulan tuzakların farkında olmalılar. Aksi halde, tüm eylem ve hareketlerine vurulacak prangalardan kendilerini kurtaramazlar.
Eskimiş, köhne düşünceleri, en yeni ve en yararlı bilinç unsurlarıymış gibi dayatarak sonuç almağa çalışanlar, amaçlarına uygun rejimler yaratmak isterler.
Bunun bir sınıfsal hegemonya olacağının farkında olmalıdır aydın kafalar ve yüzler.
Özgürlük ve uygar yaşam, en verimsiz çölümsü toprakları yeşilin en güzeline dönüştürerek, nimetin en yararlısını elde etmekle sağlanır ancak. Bu da aklın ve bilincin şahlanışıyla, devinimin en yüksek düzeye çıkarılmasıyla mümkündür.
Gün ışığına hasret kalmış
Biçare insanlar.
Ne duyar, ne de hissederler,
İçtikleri suyu, kokladıkları havayı.
Bir zamanlar
Onlar içinde vardı dünya.
Göl
Sanki göz yaşlarımdan meydana geldin
Sen dalgalarınla güler eğlenirdin
Ben'se yeni acılarla otururdum başucuna
Göz yaşlarımı katardım,
Bir damla da olsa sularına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!