Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

Ve!
Yağmur yağmur
Bulutlar boşanıyor gözlerinden
Seni özlüyorum
Sen yoksun yanımda,
Söyle neden? ..

Ayına yıldızına
Oğuluna kızına
Türkü çalan sazına,
Benim canım Türkiyem!

Dağına,ovasına

Kuşun kafasında kırık
Kırığın üstünde sarık
Sarığın için de baş,

Bana sorarsan sebebi,
Bütün bu işler yaş.

Bırakma tut ellerimden
Düşüyorum Anne!
Kar yolları kapadı
Üşüyorum Anne!

Bana şaka yapınca

Kaşığı daldırdım suyu pek çoktu
Soframızda etin tiridi yoktu
Misafire sundum karnı da toktu.
Bu dünyada mangal beleş et beleş.

Patlıcanı soydum,tavaya koydum

Sanma yolun sonu geldi,
Yol dediğin nedir gülüm? ..
Bir kerecik yüzün güldü,
Gül dediğin nedir gülüm? ..

Acılara ortak olduk

Uzağa gitme
Beni terk etme
Kapımı itme
İSTEMİYORUM!

Bana dayatma

Bir yanımda derya deniz.
Bir yanımda sen tütersin
Adın gibi aydınlıksın
Karlar içinde bitersin.

Senden uzaklarda yaşarım diye,
Boşuna ağlama beni de yok say!
Karalar bağlama kızarım diye,
Boşuna ağlama beni de yok say!

Haberini alsam yetiyor bana

Özümde yanan ateşi
Söndürme hiç n’olur TANRIM!
Gönlüme doğan güneşi
Öldürme hiç n’olur TANRIM!