Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

Kaç gece uykusuz geçti şu ömrüm,
Gönülden gönüle yol bulamadım.
Sırlar dünyasında bitecek ömrüm,
Kapıyı açacak kul bulamadım.

Arasat’ta kaldım mahşer yeriydi

Zile Bağları'nda bülbüller öter,
Ötme bülbül ötme figanın yeter!
Bu hasretlik bize ölümden beter,
Ötme bülbül ötme figanın yeter!

Zile Bağları'nda sözlerim kaldı

Karlı dağları aşarım
Yokuş aşağı koşarım
Yari görünce coşarım,
Demedim mi, demedim mi?

Buğdayı arpaya verdik

Aradığın sevginin ateşinde yanarken,
Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!
Bir girdapta kaybolduk geleceği ararken,
Dört kitabın üstüne ben de yemin ederim!

“Dağları ben yarattım! ” diyerek geziyordun

Diyorsun ki; Adam, bugün aç kalır
Sabah çaylarını içtimde geldim.
Yolları kapalı, nasıl gelecek?
Tahta köprülerden geçtim de geldim.

Buğday tanesine murat eyledim

Kuyularda Yusuf'uz
Ateşlerde İbrahim
Kerbela'da Hüseyin
Denizlerde Yunus'uz
Firavun'a Musa'yız.
Allah'ın izni ile;

Aşkın ile yanacağım,
Kucağına düştüm sana!
Sözlerine kanacağım,
Bugün yine küstüm sana!

Çileleri ben çekerim

Göze baktım gözü yaşlı
Deve baktım yedi başlı
Yüzüğüm var elmas taşlı,
Seni sordum bulamadım.

Erciyes’te karı gördüm

Ovasına, dağına
Taşına, toprağına
Şanlı Al bayrağına,
Canım Kurban Türkiyem!

Çeşmedeki suyuna

Meclise ozan geldi
Oyunu bozan geldi
Haberi yazan geldi,
Bunu biliyor musun?

Ardından yürüyorum