Eskiden ne hoştu çocuktuk hani
Durmadan çoğalan az'ımız vardı
Küçücük şeylerden mutluyduk yani
Devranı döndüren haz'ımız vardı.
Yollar toz topraktı nasip der idik
Dünyalık namına zerre istemem
Manevi iklime sar beni Rabbim.
Riyakar kulları verme istemem
Allah dostlarına kar beni Rabbim.
Dedikodu
Gönül güzellikte karar kılsa da
Gün gelir başından atar dediler
Bir vakit samanlık seyran olsa da
Sonradan her sözü batar dediler.
Âşık senden evvel kaç kişi geçmiş
Sevda yolu zordur demedim mi ben
Kim ermiş vuslata kim bade içmiş
Her yudumu kordur demedim mi ben.
Yola revan isen halis niyetle
Maziden hatıra bir resmin kaldı
At gitsin diyorsun demek öyle ha!
Karanlık dünyana güneş olmuştum?
Bat gitsin diyorsun demek öyle ha!
Gözyaşın hasretle yağsa sel olsa
Çok ekmeğin yedim suyundan içtim,
Ruhuma gıdasın Kahramanmaraş.
Seni çok severek kendimden geçtim,
Hasrete devasın Kahramanmaraş.
Gözlerime fersin vuslata gaye
Şu dünya da aciz bir kulum
Günün birinde bende hasta oldum
Bir muayene olayım dedim
Hasta haneye düşerse yolum
Aldım fişimi gittim doktora...
Öyle yada böyle insandı önce
Cebinde bir lira olmayan adam
Gelir geçer dedi insan sevince
Cebinde bir lira olmayan adam.
Eşinden dinledi sitemi nazı
Zalimliğin tarihine milatsın
İnsanlığa iki yüzlü evlatsın
Asırlardır garibe-i hilkatsın
Zulme yüzer gemilerin hep pupa
Çek elini üzerimden Avrupa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!