geçmişin tüm defterlerini sildim
rahmet diledim içimi acıtan tümcelere
yarın ceneze namazı kılınacak ikindi de!
birgün beni anlarsınız belki de
... belki de anlamsız kalırım yitik düşlerde
kaderimsin
kederim olsan da
ıslık çalışlım
alın yazımsın
yüzüme karalar çalsan
ey bir kahkahası ölü dirilten gülüşlüm
ben hep o yüreği sevdim
o göğüs kafesi dışında
omuzların üzerinde baş yerindeydi
ben hep o beyni sevdim
o kafatasının da dışında
kainatın zirvesindeydi.
balkondan sarkmıştı
yarı beline kadar
kendisi için değil
altı doberi açtı!
havlamıştı günlerce
sütü bitmişti ana dobermanın
bekle dediğin yerdeyim hala!
kaç güneş doğup battı
kaç mevsim değişti
hatırlamıyorum
elimdeki çiçekler
bir papatya
bu yer
bu gök
bu deniz
benim sahnem
kopartıp fırlattığım
takvim yaprakları repartuarım
masal tadında yedim ekmeği
şiir tadındaydı içtiğim su
resim tadında çektim her nefesi
roman tadındaydı yaşadığım hayat
aşk tadında sevdim her yaradılanı.
seni tanımadan önceki günler
benim için maziden sayfalardı
oysa
yaşamdaki gerçek anlam
seni tanıyınca başladı
ve seninle birlikteyken
soğuktaki ateşim
sıcaktaki kar'ım oldun
hakkın yaratma sevgisi olmasaydı
ne ben beni tanır
ne de sen bana
yan etkisiz olurdun.
erkekler ağlamaz demiş
kendini bilmezin birisi
belli ki hiç sevmemiş
sevilmemiş
kıskanmamış
o da erkek miymiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!