Ölüydük aslında diriyken
yaşıyor diye sevinmek varken
öldü diye üzülmek neden...
diriydik aslında ölüyken
yaşıyor diye sarılmak varken
sesini özledim
duymaya can attığım o musiki sesini
yüzünü özledim belki de
görmeye can attığım o sanat eseri inceliğindeki yüzünü
ya da kokunu özledim
burnumun o güne kadar koklamadığı botanik kokunu
nerelisin dediklerinde
resmini gösteriyorum
benim memleketim ‘o’
diyorum!
gözlerinde ela-zığlı
saçlarında kızıl-derili
zamandı
hep birşeyler
çalıp götüren hayattan
ve onları birer hatıra yapan düşlere
sevgiliyi yitirten
güneşi batırtan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!