Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Uyanın hey insanlar, Siyonizmi anlayın,
İyi öğrenin sonra bildiğinizi yayın.
Yolun son kertesine yükseldi bu gün onlar;
Ondan sonrası artık insanlığı yok sayın! ..

Modası geçti kimse hayal kuramayacak,
Hakikatin önünde kimse duramayacak.

Demiş ki bir Yahudi bir Müslüman Almana,
Burda ne yapıyorsun? Çekil bir şöyle yana!

Yüzümü yıkadığım yerde ne yapıyorsun?
Gün ortası sen burda ayak mı yıkıyorsun?

Teyzoğluna pamuğu tarlaya ektiriyor,
Haloğluna inceden iplik eğirttiriyor.

Yeğenini fakültelerde okutturuyor,
Amcaoğullarına ise dokutturuyor.

Bir salı sabahının uyanmış şafağında,
Kıyamamış sevmeye körpesin yatağında.
Erken kılmış namazı, er içmiş çorbasını,
Son bakmış körpesine, uzanmış torbasını.
Ambarını açarak baltasını aramış,
Bulmuş kapı ardında kapısını kapamış.

Osmanlı hiçbir zaman olmadı istilacı,
Hatta istilacıların panzehiri, ilacı.

Kızamam, sahillerde, çıplak gezen donsuza,
Bütün hıncım bu hale getiren vicdansıza...

Kıbrıs'lı bir Türk kızı demişti ki bir zaman:
Ben ne Rum'um ne de Türk Kıbrıs'lıyım, Kıbrıs'lı!
Denktaş da demişti ki, çok yanlış öğretmişler,
Bir tek Kıbrıs eşşeği vardır gerçek Kıbrıs'lı! ..

Sana dediklerime kulak ver de bir dinle,
Cehennem dibi için mi uğraşırsın dinle?

Hey, sen dinime, irtica diyen aydın,
Oryantalist iftiraları yurduma yaydın!
Her iki dünyanı mahvedeceğine keşke
Kendi kaynaklarından dini bir okuyaydın! ..