Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Allah'ın emirleri veyahut yasakları
Tam olarak insanın fıtratını anlatır.

Din olmadan da ahlak olabilir de fakat
Zorlanamaz, herkesin kendi keyfine kalır.

Hürriyet narasıyla bozdular cemiyeti,
Hürriyet geldiğinde gördüler hürriyeti! ..

Mütareke yılları her yerden kuşatılmış,
Çakal, tilki, sırtlana, aslan parçalatılmış...

Osmanlı can çekişir namussuzun elinde,
Öldü, ölecek derken, orda günün birinde,

Manasızlıktan sonra olacaklar açıktı,
Tenasül organıyla konuşan tipler çıktı.

Böyle giderse eğer merak etmeyin onu,
Sonumuz olacaktır; Mohikanlar'ın sonu!

Adamlar iblislikte İblis'i bile aşmış,
Afyon satayım diye Çin'le bile savaşmış.

Şeytanın askerleri ne zaman bir halt etse,
Bir bölgeye, ülkeye, girse, tecavüz etse,
Cambaza bak cambaza hemen devreye girer;
Ancelina cüli bölgeye hareket eder...
Yanında birleşmiş milletler gibi çocukları,
Kimisi çekik gözlü, kimi kapkara, sarı,

Git sırtında taş taşı, avuç açma ellere,
Diploman olsa bile varsın düş sen dillere...

ÜMİTLER AZALMIŞSA
ümitler azalmışsa olmuşsa yılgınlıklar
başlar hep akabinde içki dans çılgınlıklar

Her cuma görüyorum, musallada tahta at,
Haydi dostum, cumaya, belki de bu son fırsat!

Müdür bey bu gün erken çıkıyor odasına,
Sanki acelesi var bakmadan arkasına.
Sanki bir iş yapacak? Odada oturacak,
Camdan dışarı doğru uzun uzun bakacak.
Üstelik utanmadan odası en son katta,
Damdaki kemancımız olacak bize hatta