Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Aptal, aptallar değil, aptallık yapanlardır,
Hidrojenden, atomdan, bombalar yapanlardır...

Hala da bu yüzyılda insanlar bir garipse:
Her şey biliniyorken inanırsa teslise,

Veya bir milyar insan ineğe tapıyorsa,
Veya beş milyar insan hakkı anmıyor ise;

Kim demiş ki kölelik bu gün ortadan kalktı?
Sadece bu sistemi gizleyen maske taktı!

Köleliğin adını işçiye çevirdiler,
Ellerini daha rahat hale getirdiler.

Dünyaya önem ver de, hayra da ol niyetli,
Dünya nasıl Ahretten olur ehemmiyetli?

Hani nerde Niğbolu? Nerde Mohaç, Çaldıran?
Ne hale düşmüşüz bak? Var mı bir bak aldıran?

Hiçbir meydanda yoğuz, nasıl silinmek böyle?
Dştan değil içerden bize her gün saldıran! ...

Ölmemek için yetki var mı ki avucunda?
Öyleyse ne korkarsın, ölüm yok ya ucunda!

DTÖ Uruguay'da bir toplantı yapmıştı,
TRİP adı altında bir anlaşma yapmıştı;

Sessiz sedasız kimsenin haberi olmadan,
Medyasında zerre bir haber yeri bulmadan,

Bekri bir gün evine gidiyorken bir yolda,
Saldıran bir köpeğe vurma gel sen sen ol da;

Elindeki sopayı köpeğe bir vuruşta
Köpek anında ölür daha ilk saldırışta.

Tüm dünyayı toplasan, eder mi iki güğüm?
Değdi mi taş atıp da kurbağa ürküttüğüm?

Adamın tüm kavgası inkar, dine karşıdır,
Çünkü bu mevsim, ilmin yazı, aklın kışıdır.